Een week of twee geleden was het dan eindelijk zover. PLint-sites gaat uitbreiden. Vanaf 1 juli zal ik PLint-sites versterken en hoeft Pim het werk niet meer allemaal alleen te doen. Het is wel even wennen natuurlijk. Bij mijn vorige baan was ik gewend aan zekerheid en vastigheid. De planning werd voor me gemaakt en de dagen duurde allemaal (ongeveer) even lang. Tussen kwart voor acht en acht uur kwam ik het kantoor binnen en zette de computer aan en even na vieren ging ik er weer vandoor. Ik werkte de hele week gewoon aan projecten die op de planning stonden. Zo wist ik op maandag ochtend al wat ik vrijdagmiddag zou gaan doen. Heel handig en duidelijk allemaal.

Nu is het allemaal anders. Geen vastigheid en duidelijkheid meer. De enige vastigheid die er nog over is, is het tijdstip waarop we beginnen: rond een uur of zeven in de ochtend. Daarna wordt alles variabel. Natuurlijk maken we wel een planning, maar het kan zomaar voorkomen dat als ik net lekker aan het werk, de telefoon gaat: er is meer werk te doen, er moet een offerte gemaakt worden, of… We weten het gewoon niet van te voren. En dan schuiven we weer met onze planning. Zo weet ik maandagochtend nog niet met zekerheid welke werkzaamheden ik in de middag zal uitvoeren. Je moet er natuurlijk wel tegen kunnen, deze variatie en onzekerheid, maar mij bevalt het tot nu toe erg goed.

Wat ik ook erg leuk vind, is de variatie in mijn werkzaamheden. Naast het ‘gewone’ programmeren dat ik ook in mijn vorige baan deed, zijn er nu allerlei extra dingen bij gekomen. Ik hoef niet langer alleen het werk uit te voeren, maar mag ook klanten en opdrachten zoeken, offertes maken, netwerken en natuurlijk praten met klanten zodat we een fantastische website voor ze kunnen maken. Heel veel afwisseling dus, en tot nu toe is dat echt geweldig!